Het is een verschil van dag en nacht…, hoe vaak zeggen we dat niet om het onderscheid te maken tussen jong en oud, tussen licht en donker, tussen gezond en ziek, tussen over al je mogelijkheden beschikken en ze hier en daar moeten inleveren. Het duidt op een contrast, op een tegenstelling. Maar is dat wel altijd zo duidelijk? En is er niet veel meer schakering dan wit en zwart. Als we over de problemen van onszelf en van de wereld spreken. Familie-aangelegenheden, gezondheid of de vluchtelingenproblematiek? Er is een heel pallet van kleuren en er zijn meer tinten dan zwart en wit, er zijn vele schakeringen grijs. En ze zijn er niet alleen, ze zijn ook nodig!
Als je naar een schilderij kijkt dat alleen maar uit wit of alleen maar uit zwart bestaat… (of alleen maar geel of rood of blauw) je zou niet veel te zien krijgen. Maar in contrast zie je de dingen juist duidelijker, met zijn schaduwen en contouren. Met een Clair-obscur techniek leg je juist meer accent waar het eigenlijk om gaat. De achtergrond is donker en de voorgrond licht. Maar je merkt meestal niet heel duidelijk waar het licht vandaan komt. Maar het zijn wel de schaduwen die ons het licht laten zien. Is dat ook niet zo in ons leven? Ook daar zijn er heel wat ervaringen die we donker of licht zouden kunnen noemen. In ons levensboek staan vele bladzijden die samen ‘ons verhaal’ beschrijven. En we moeten er de donkere bladzijden niet proberen uit te scheuren. Ook die horen tot ons levensverhaal, àlle bladzijden samen vertellen ons verhaal. De kunst is, nu we wat ouder worden, er met wat mildheid naar te kijken en misschien ook met wat humor. Omdat zij ‘peper en zout’ zijn die het geheel smakelijk maken.
We kijken al eens achterom of we vertellen aan elkaar hoe het vroeger was, maar ook soms in intieme kring hoe het ons gegaan is. De vreugden en de pijn, en hoe die ons gemaakt hebben tot wat en wie we nu zijn. Maar ook dàt schept een band tussen mensen. Het maakt ons tot mede-mensen, tot naasten die elkaar dragen, ook en misschien juist als het wat moeilijk is. En dat maakt een groot verschil, Het is een verschil van dag en nacht !
Daarom nog dit klein verhaaltje uit de Rabbijnse literatuur. (Een Chassidische verhaal)
Een rabbi vroeg eens aan zijn leerlingen :
"Wanneer gaat de nacht over in de dag ?"
Eén van de leerlingen antwoordde :
"Laat ons zeggen: als je een hond van een schaap kan onderscheiden ?"
"Neen", zei de rabbi.
Een andere dacht :
"Wellicht als je een dashond van een grote boom kan onderscheiden."
"Neen", zei de rabbi weer.
Zijn leerlingen begonnen nu zelf aan te dringen :
"Zeg ons toch wanneer de nacht in dag overgaat!"
De rabbi antwoordde :
"Als je naar het gelaat van een mens kijkt
en je ontdekt dat het jouw broer (zus) is."
Willy Staessens