Ieder vogel zingt zoals hij gebekt is

Na een lange hete zomer zitten we nu weer al volop in de herfst. Het is bijna 20 graden kouder. Dat voel je direct. Waar het toen te warm was en we de koelte of de schaduw opzochten, trekken we nu een warme trui aan of zitten we te bibberen. Het wisselen van de seizoen noemen we dat, wij mensen. Ook de natuur weet er van. De bladeren beginnen al serieus te verkleuren. En de vogels hoor je bijna niet meer. Ze kruipen weg met opgezette veren ter beschutting. Vogels en mensen; ze lijken op elkaar, denk ik dan. Ja en neen…. Want iedere vogel zingt zoals hij gebekt is. Elke mens heeft zijn eigen taal, een naam en een gezicht. Ieder heeft zijn eigen verleden met alles wat dat inhoudt aan vreugde en verdriet, zijn eigen verhaal vol ervaringen en herinneringen.

En wanneer je iemand ontmoet, liefst één tegenover één bv in de trein; dan duurt het niet lang of de verhalen komen. En als je dan met interesse en aandacht naar elkaar luistert, komt er vaak een nieuwe mens tevoorschijn, voller en echter dan ooit te voren. Een mens met een naam en een gezicht en een verhaal vol rijkdom van leven; vreugde en verdriet. Deze mens ben jij en jij en jijen jij en ik. Zo een ontmoeting gebeurt vaak…. zo maar, on the way, toevallig wanneer twee mensen elkaar ont-moeten. Dit is één van rijkdommen van onze club: elkaar ont-moeten, tegenkomen en elkaars levensverhaal aan-raken. Het heeft te lang geduurd dat we volgens Maggy in ons kot moesten blijven. Nu we weer wat meer vrijheid krijgen kunnen we mekaar weer zien en horen. Vóór of nà een of andere activiteit, op de trein of op een oude tram door Brussel. Een mens is niet gemaakt om alleen te zijn, maar om verbinding te maken met andere mensen, verbondenheid te scheppen. Laten we dat dan maar doen zo veel als we kunnen. Elk heeft zijn plek, zijn waarde, zijn eigen kleur en stem. Ieder zingt zoals hij gebekt is. En dat is goed, dat geeft een méérstemmig koor.
Willy Staessens

Als afsluiter een klein schrijfseltje van mijn medebroeder Daniël (ooit nog hoofpastor in UZ) en een passend beeld van onze Vader Franciscus de grote mensenvriend (de mensen zeggen de grote dierenvriend)

Dag, klein vriendje,
Wat ben je mooi!
Wat zou je denken van een carrièreswitch?
Jij krijgt mijn nieuwe pij
en je wordt een gewone straatmus
zonder zorgen voor morgen.
En ik krijg jouw prachtig kleed
en word weer ridder
fier als een pauw
op weg naar –
tja, naar waar was dat ook weer?

Ach, lieve broeder,
laat mij maar in mijn haag
twitteren tot lof van mijn Heer.
Als je niet weet waarheen,
kom maar bij ons
en zing met ons mee.

Daniél De Rycke

Foto: standbeeld van Franciscus van Assisi, in Chicago IIlinois, door Frank C. Gaylord © Jim FrazierBron Kerknet