Natuurwandeling Keizersberg
Natuurwandeling: Park Keizersberg in herfstkleed
Maandag 27/10 en 03/11 om 14u30
Vertrek bij de toegangspoort van de abdij
Voorafgaande inschrijving en betaling van 5 euro met vermelding van de verkozen datum, je lidnummer + ‘Keizersberg’. Telkens maximum 25 deelnemers. De bijdrage van de deelnemers wordt op de rekening van de Vrienden van Heverleebos en Meerdaalwoud vzw gestort. Leden van deze club kunnen gratis deelnemen.
Een park drie keer zo groot als het stadspark
Monniken van Maredsous
Op het einde van de 19de eeuw zochten de benedictijnen van Maredsous in Leuven een geschikt studentenhuis voor de oud-leerlingen van hun internaat. De gronden op de Keizersberg kwamen vrij. In 1899 bouwden de monniken hun neoromaanse abdij op de ‘Boelenberg’ of ‘Mont César’. Tegelijk werd het indrukwekkende park van 6,5 ha aangelegd in Engelse landschapsstijl. In 2011 nam de stad het park in erfpacht en stelde het open voor bezoekers. In 2023 ging de restauratie van start.
Wandelen op de burchtmuur
Een legende wil dat de burcht op de Keizersberg het werk was van Julius Caesar. Het was echter hertog Hendrik I (+ 1235) die, na zijn terugkeer van een kruistocht, de burcht liet bouwen in de eerste decennia van de 13de eeuw, waarschijnlijk op de plaats van een bestaande versterking. Hoog op de heuvel kon hij de stad onder controle houden en beschermen tegen invallen uit de hoger gelegen vlakte. Ernaast kwam een vestiging van de Tempeliers, de zogenaamde commanderij van deze ridderorde.
De burchtmuur is minstens 800 jaar oud. Toen de restauratie van start ging was ze een ruïne. En dat is ze nog altijd, want de stad wil het historisch karakter van de muur behouden. Ontbrekende stenen worden daarom niet aangevuld. Niet-oorspronkelijke delen, zoals kapitelen en muursteunen, zijn verwijderd. De muur is gestabiliseerd. Er bovenop loopt nu een wandelpad van 50 meter met een balustrade en twee zitbanken. Ernaast staan enkele picknicktafels. Het vroegere volledig bomenvrije uitzicht wordt echter verhinderd door enkele Robinia’s. Een opdracht voor Agentschap Natuur en Bos en de stad om hiervoor een oplossing te vinden.
Mariabeeld met hoofd
Dat uitzicht is dagelijkse kost voor Maria, het indrukwekkende beeld dat er sinds 1906 staat. De sokkel is 5 meter hoog, het beeld zelf 9,3 meter en de kroon meet 1 meter. Tijdens de tweede wereldoorlog werd het hoofd van Maria weggeblazen door een bominslag. Gelukkig kon het snel hersteld worden. De stad heeft nu het beeld gereinigd en gerestaureerd. De sokkel is extra verstevigd. De muurvarentjes zijn helaas verwijderd.
Geen schatten in de waterput
De natuurstenen waterput is minstens 400 jaar oud. De stad liet de stenen reinigen, de voegen vernieuwen en de beschadigde stenen vervangen. Helaas werd daardoor de varenvegetatie ook verwijderd. Op de bodem, 35 meter diep, lagen geen schatten, enkel wat rommel en een oude fiets. Het houten dakje was in 1999 gebouwd en is weer weggehaald, omdat het niet bij de oorspronkelijke put hoorde. De put staat droog en is dus niet meer in gebruik.
Oase van rust
Enkele wandelpaden doorkruisen grote graspartijen. Deze voedselarme graslanden worden extensief gemaaid, d.w.z. slechts 2 keer per jaar, om aan verscheidene kruiden groeikansen te geven. Solitaire parkbomen, zoals de Sequoiadendron giganteum of mammoetboom, beuk, paardenkastanje, tamme kastanje, ceder, taxus, lork, Amerikaanse eik, zijn ondertussen indrukwekkende eeuwelingen geworden. Een lindendreef nodigt uit om te brevieren. De hellingen zijn beplant met diep wortelende Robinia’s om de bodem te verstevigen. Men probeert nu deze uniforme hellingbegroeiing met meer diverse, inheemse bomen en struiken te verrijken. De oude boomgaard is tussen beide wereldoorlogen aangelegd met streekeigen rassen, in samenwerking met het landbouwinstituut van de universiteit. Het kleine bosje op de oostelijke helling is van ecologisch belang voor de aanwezige dieren: hazelworm, Spaanse vlag, groene specht, etc. …
Yvette Toison
